Sekcja Turystyczna Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego na Hali Gąsiennicowej, 1910 r.

Siedzą w pierwszym rzędzie od lewej: Mieczysław Lerski, Jędrzej Marusarz, Wojciech Tylka-Suleja, Klemens Bachleda, Józef Wawrytko, J. Gąsienica-Stajny. W drugim rzędzie: Ignacy Król, A. Diudorf, Mieczysław Świerz, Władysław Kulczyński junior. W trzecim rzędzie: Helena Dłuska, Irena Pawlewska, Ferdynand Goetel, Walery Goetel, xx, Władysława Panek - Jankowska, Z. Królowa. Stoją w czwartym rzędzie: Janusz  Chmielowski, Stanisław Porębski, Janusz Żuławski, W. Wajda, Stefan Komornicki, Wanda Jerominówna, Aleksander Znamięcki, Kazimierz Panek, Aleksander Schiele. W piątym rzędzie stoją: W. Jodkowski, Kazimierz Drewnowski, W. Wolański, Mariusz Zaruski, Zdzisław Ritterschild, Wacław Zakrzewski, Teofil Janikowski, Adam Staniszewski, Włodzimierz Boldireff-Strzemiński, Władysław Kulczyński, Zygmunt Klemensiewicz.

Towarzystwo Tatrzańskie (pierwsza nazwa Galicyjskie Towarzystwo Tatrzańskie) zostało założone przez Tytusa Chałubińskiego, ks. Józefa Stolarczyka, Eugeniusza Janota, Ludwika Eichborna, Walerego Eljasza-Radzikowskiego w 1873 r. Celem statutowym organizacji było m.in. badanie Karpat, w szczególności Tatr i Pienin, propagowanie turystyki górskiej, ochrona zwierząt występujących na tych terenach. W 1920 r. zmieniło nazwę na Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, a po II wojnie światowej w 1950 r. z połączenia PTT i Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (1906 r.) powstało Polskie Towarzystwo Turystyczno - Krajoznawcze (PTTK). Chociaż proces powstania PTTK budził formalne wątpliwości organizacja ta działa do dziś i w swoim statusie odwołuje się do tradycji PTT i PTKraj.

Sekcja Turystyczna Towarzystwa Tatrzańskiego (STTT) została powołana w 1903 r. Pierwszym przewodniczącym sekcji został Janusz Chmielowski (1878-1968).